Friday, August 5, 2011

Anna Karenina 1

Strange as it may seem, he was in love with the house itself, with family, specially with the feminine portion. Konstantin Levin could not remember his mother and his only sister was much older than he was, so that for the first time he found in the house of the Shcherbatskys that charming cultivated life so peculiar to the old nobility, and of which the death of his parents had deprived him.

 I started reading Anna Karenina. It seems to be a masterpiece and a well written novel by Leo Tolstoy. I have commenced a new travel to the grey, gloomy and dark side of the world, i.e. the russian literature. I met Russian literature years ago. I have discovered their uniqueness between the lines of "The master and Margarita". It stands out as simply one of the best books I have ever read in my life. I utterly enjoyed the magical touch of Bulgakov that has simply blurred the lines between magic and reality (magical realism, hence unbelievably real!). Then I read two other books from Bulgakov, I was already a fan of Russian writers. I was introduced to Chekhov short  stories. And that Doctor surely knew his way around human relations and contemplations. But as I have mentioned above the foggy, cold and bitter taste and atmosphere of Russian art was not exactly what I was looking for. And I could easily feel that my soul was rejecting it. Hence I stop excavating deeper into Siberian masterpieces!

Now, this is my new meeting with Russia and I shall share some quotes from the book with you.

Enjoy! 

Monday, August 1, 2011

Requiem for a Wrecked ship.

Friendship is a kind of fruitful and ripe relation. Here in Arizona under the glamourous sun shine, fruits can either get ripe or rotten way faster than you believe.

Thursday, July 28, 2011

Sad Goodbyes


You are leaving again...
Needn't you say a word
Since your tears bear the burdun of farewells....

Wednesday, July 27, 2011

Mir Hossein, A man whom a nation calls him by first name..

There is no good compromise between bad and worse, but there is still scope for damage control.
I read the mentioned sentence in NY Times today and immediately my mind dragged me to Iran and it's infamous presidential election.

Mir Hossein, in his 18th manifest, wrote:
There were some people among the green line [...] whom were saying they will choose the bad, among bad and worse and this choice had made the continuity of that line possible. The real correction and amelioration will start from this distinguishing ability and responsibility for their choice.
Majority of Iranians tried their best to do some "damage control" but their silent demonstrations was crashed by the roaring sound of bullet and mindless faithfulness.

Now its been about 160 days that he is imprisoned with his wife. And I missed him, not because he was an old politician whom called himself "the bad choice" but because he proved himself to us to be an artist whom can't break his vows to us.

Friday, July 22, 2011

Deck!

KEM Arrow Black and Gold Poker Size Standard Index Playing Cards
There are some occasions in our lives that we have to gamble. But not a blind one, we should find the probabilities or at least think about them.
Who can deny the joyous moment of victory, when you have the winning card and tend to play fair and wise.
----------------------------------------
KEM Arrow Black and Gold Poker Size Standard Index Playing Cards

Thursday, July 7, 2011

Hommage to In search for lost times...


Reading various types of books from variety of authors, I reckon I can safely say that I have found Marcel Proust's prose as soothing as coffee. When I started rereading it, every night I opened it and each night sip several pages from the hot meanwhile a bit bitter coffee. Unfathomable human interactions were untangled in front of my eyes by the magical power of Proust's prose. And in that very moment, I was drenched in profound thoughts. Allow me to correct myself. I was buried under the sudden avalanche of nostalgies and bitter/sweet memories. I miss reading In search for lost time.

Wednesday, June 29, 2011

و چنین گفت دوست من ۲

وزیر علوم: اختلاط در دانشگاه‌ها مطابق با الگوی غربی است. 
دوست من: ایشالا کی مراسم حج رو تفکیک جنسیتی می کنید تا الگوش اسلامی شه!

Monday, June 13, 2011

Helpless tears of Hope

Can I write again, without remembering the pain. Can I ignore the ignorance... I'm handcuffed to the so called root. This is not cherishing my root but that's solemnly the infectious memories of the blossom of a young brittle tree. The small branch that glittered our minds and illuminated the path in front and all of a sudden arouse a tender thunder. A pacific tempest that could not tolerate denial of its dream. The dream was all about a word. Hope...

Tuesday, May 31, 2011

خدایش بیامرزاد

این نوشته را در حالی می‌نویسم که گلویم را بغض بسته و حالت خفه‌شدن دارم و در دلم دعا می‌کنم که آن‌چه خوانده‌ام سراسر دروغ باشد... پدری را به کشتن دهند و دخترش را در مراسم تدفینش آن‌قدر بزنند که بمیرد... چه بر سرمان آمده‌ است که نمی‌میریم از خواندن چنین چیزی.... نفسم تنگ شده... چشمم خیس... آسمان حق است گر خون ببارد بر زمین....

Tuesday, May 24, 2011

The brothers Karamazov

As a general rule, people, even the wicked, are much more naïve and simple–hearted than we suppose. And we ourselves are, too.


The Brothers Karamazov


Fyodor Mikhaylovich Dostoyevsky
1821-1881


BTW, You can buy this 1000+ pages book for less than 8$ in Amazon! And Yes I mean in paper!

Helloooo!

When are we going to grow up?
You tell me your grade/ secret/ story ... and I'll tell you mine!
Come on guys! It's not like we are in kindergarten anymore!
You show me your winniee and [pause] I'll show you my pee pee!
Grow up please [exasperating sigh]

Monday, May 9, 2011

Critical Thinking 2

We bring lots of personal baggages to every decision we make- experiences, dreams, values, training and cultural habits.
Asking the right questions by Neil Browne and Stuart Keeley 

Wednesday, May 4, 2011

John Stuart:

He who knows only his side of the case knows little of that. His reasons may have been good, and non one may have been able to refute them. But if he is equally unable to refute the reasons on the opposite side he has no ground for preferring either opinion.

Asking the Right Questions: A Guide to Critical Thinking, 9th Edition


من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب...مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم

بانو سلام...من خوبم!
سوال با غربت چطوری شما مرا به فکر فرو برد!
به این اندیشیدم که کجای جهان برای من دیار آشنا بوده... این‌جا را که به وضوح می‌دانیم دیار غربت است اما یادم نمی‌آید دقیقا کی وطن برایم خانه‌ی امن بوده و مقام ....
وقتی حتی چاردیواری خانه هم، که سال‌های سال کنج آرامشم بود، به واسطه‌ی نزدیکی به غوغای نیروهای ضربت و موتورهای پر سر و صدایشان دیگر گوشه‌ی دنج و خلوت همیشگی نبود.
وقتی در حریم امن و پاک خانه هم مدام در اضطراب هول حمله‌ی ناپاکان بود، که شبی، نیمه‌شبی بریزند و ببرند و بشکنند بدان سان که تاتار بر میراث فرهنگ ایرانی...
وقتی در همان خلوت زیبای دوران خوش کودکی و نوجوانی ، که دریا دریا رویا در سر می‌پروراندم، ناگاه مشغول مویه برای فلان رفیق در بند شدم.
وقتی شب‌ها تا صبح بیدار می‌ماندم، چون شنیده بودم که حافظان امنیت شب‌ها برای بردن افراد می‌آیند و من برادری داشتم که در روزنامه‌ای که مغضوب شد کار می‌کرد...

نمی‌دانم اما گمان نمی‌کنم که آن‌جا دیار حبیب بوده باشد... غربتش همان بس که جاهلان چماق بر سر مادر ساده‌ی دور از سیاست من کشیدند... جاهلان که نه ... حافظان مرزها و اصل‌ها (جرم مادر خرید نان بود فردای روز تعطیل).

بانو، دیار آشنا همان آغوش مادر بود و بس... و آن‌هنگام که گزیدم که زنده به دنیا بیایم، پذیرفتم که غریب باشم...
شاید زمانی آغوشی آشنا یافتم، امن که به سردی خاک نباشد... شاید.

Undie Run

Bare because, we care!

Today, nearly 10000 ASU students stripped their cloths off to their underwear and donate them. This was a way to give back to community! This is an annual ritual here at ASU and it is known to be the most popular philanthropic event of the Tempe Campus.

Sunday, May 1, 2011

You look wonderful tonight.

And then she'll ask me
Do I look all-right?
And I'll say: You look wonderful tonight...


Well, this is "the (romantic/English) song" of my life. Each and every note of the electric guitar (specially in the overture of the song) trembles my soul beyond description. 

There are many versions of this song and many great and respectable artists have covered this song but for me the Clapton's version is the ultimate one. It's nearly the perfection. I am referring specially to the one that accents the electric guitar. For the record, I am not the fan of electric guitar at all. 

In my dream wedding I will be dancing with "Banoo" (the one!) while Eric Clapton is singing I feel wonderful tonight. And indeed I reckon I'd feel wonderful that night.

*The video is the version which Clapton and Dire Straight preformed at Wembley Stadium in a concert called Freedom fest (I'm not sure though!).

Friday, April 29, 2011

شان سرود ابیات

آاای... به دنبال محمل سبک‌تر قدم زن...آخ .... به دنبال محمل سبک‌تر قدم زن...یابو با توام!

Thursday, April 28, 2011

یک روزانه‌ی نه‌چندان جالب

ساعت یک و خرده‌ای است... باید ده دقیقه‌ی دیگر بروم سر کلاس. و بعدش هم بروم سر آزمایشگاه با دانش‌آموزانم وداع کنم! و این می‌شود به عبارتی ساعت ۵ بعد از ظهر!
دارم علیرضا قربانی گوش می‌دهم... شب منم تو ماه من بر آسمان بی‌من مرو!
سلام بانو!

Tuesday, April 26, 2011

Hummingbird

Photo from: http://www.focusonnature.com/ArizonaToursPhotoFeature.htm

Today as I was walking toward home I saw a hummingbird! At first I thought it was a big flying insect but after looking more carefully I understood that it was a hummingbird! I enjoyed the moment and there I could feel a small grin on my face. The interesting part was the fact that just when I see the bird I remembered the dance piece called "The Hummingbird" choreographed by Wade Robson for SYTYCD in season 3.


I believe this is true art! Something that reiterates in your mind without you being aware of it. An unforgettable masterpiece.

Sunday, April 24, 2011

White cloud



A tiny piece of cloud is hanging in the blue pool of the sky.
And the poet is passing by,
drenched in the deepest oceans of forms and meaning,
and lost between the lines of translation...

04/24/2011
3:20 PM

Photo

Thursday, April 21, 2011

من چه گویم که غریب است دلم در وطنم

وارد آزمایشگاه شدم! گروهی که نزدیک به بیست نفر عضو داره.... سمت راست یه دسته چینی دارن باهم چینی حرف می‌زنن... سمت چپ یک دست هندی، هندی! (گویا اکثرا مال یک منطقه هستن!) تنها آمریکایی جمع منو میبینه و گل از گلش می‌شکفد! من نیز هم! بیچاره معنی غربت را می‌فهمد!!!

Wednesday, April 20, 2011

و چنین گفت دوست من ۱

دوستی را بعد از ۵ سال به صورت تصادفی دیدم:
می‌گوید:
+ خب چه خبر از بچه‌های ایران....
-....
«سکوت به مدت سی‌ ثانیه و همدیگر را در حال فکر کردن نگاه می‌کنیم»
+ خب کسی دیگه ایران نمونده، حتی فلانی هم این‌جاست.

Saturday, April 16, 2011

YouTube - michael bolton's go the distance(HD)

YouTube - michael bolton's go the distance(HD)

This is from Disney's Hercules animation. I do remember that from the first time I saw this movie I was awfully attracted to it! More over I was all in to this piece... I believed in each and every word of it.... Whenever I was unhappy, whenever I was blue... I just looked at sky into the clouds and sang by myself: "and the voice keeps saying..."
Enjoy!

شعر

خواب بد من دیده‌ام تعبیر چیست
یا رب آخر قصه‌ی تقدیر چیست
بحر اندر بحر در آغوش او
اشک می‌ریزم، بگو تفسیر چیست
با دو صد شادی در این دنیای دور
باز هم یاد وی‌ام، تقصیر چیست
روزهایم چون تو را غمگین کنند
سربلندیشان به جز تحقیر چیست
فوج غم‌ها را شود از یاد برد؟
مادرم بازی این تقدیر چیست؟

Thursday, April 14, 2011

ای ماه‌رو که تو را تاج خور هست
در تو دو‌صد نشان ز بهشت و ز حور هست
در چشم، هم اثر از بحر و هم سما
بر سر هم آبشار طلا‌رنگ ِ نور هست
در آن صدا که کند شور‌ها به پا
پژواک شادمانی و قدری غرور هست
کلکم۲ به دست و دلم جای دیگر است
آری سحر نویدبخش دل سوت و کور هست
باشد که بینمت آخر کنار خویش
فعلا سعادتم از راه دور هست!
«شخص» آشناست با سخن عشق، دلبرا
در آتش است و ورا۳ دل، صبور هست...
۱- خور: خورشید
۲- کلک: قلم (مجازا قلم و گرنه که نی تو خالی را می‌گویند).
۳- ورا: او را

Wednesday, April 13, 2011

Hawking & I

هاوکینگ و لاورنس کراوس در دانشگاه ایالتی آریزونا

یکی از آرزوهای دوران کودکی (و البته بزرگسالیم) دیدن استیفن هاوکینگ بود. و این آرزو برآورده شد. در هفته‌ی دانش و هنر در دانشگاه ایالتی آریزونا برنامه‌ای برگزار شد که در ابتدای آن بر روی تصاویری از کرات مختلف منظومه‌ی شمسی ارکستر سمفونی دانشگاه سمفونی سیارات اثر گران‌قدر هولست را اجرا کردند. پیش از شروع هر سیاره، فیزیکدان برجسته آقای کراوس در مورد هر کدام مختصری توضیح می‌داد که البته توضیحات سخنانی علمی بودند در نوشتاری ادبی. اجرا دوست‌داشتنی بود. بعد از مدت‌ها روح وبلاگ‌صاحاب به پرواز در آمده بود. در پایان آقای کراووس اشاره کرد که برای او پلوتون همواره یک سیاره خواهد بود!


هر چند که بخش اول برایم بسیار لذت‌بخش بود اما ضربان قلبم برای بخش دوم برنامه باز هم بالاتر رفت. جایی که استیفن هاوکینگ قرار بود «تاریخچه‌ی من» را تعریف کند.
ابتدا کراووس به روی صحنه آمد و تعریف کرد که زمانی در هاروارد اتاق کارش با استیفن مشترک بوده. اشاره کرد که استیفن نه تنها فیزیکدانی برجسته است، بلکه آدمی است که برای خیلی‌ها الهام‌بخش بوده و از این‌ها بالاتر انسانی خوش‌صحبت است.

سپس در میان تشویق حضار استیفن به روی صحنه آمد (دخترش او را به روی صحنه آورد؟). همه به احترامش ایستاده بودند و دست می‌زدند. کمی طول کشید تا تنظیمات دستگاهش را انجام داد. و نخستین جمله:
«صدای مرا می‌شنوید؟»
جمعیت دوباره تشویق کرد. سپس استیفن شروع کرد به تعریف زندگیش و دوران کودکی‌اش تا بزرگسالی و کمی هم در مورد سیاهچاله‌ها و به خصوص آنتروپیش حرف زد ( در این‌جا یادی کردم از روزی که دکتر شفیعی از دکتر شیخ‌جباری دعوت کرده بود که به جلسه‌ی گروه تحقیقاتی ما بیاید و ایشان هم آن‌جا در مورد آنتروپی سیاهچاله‌ها حرف زدند). گاه و بی‌گاه جملات با مزه‌ای هم گفته می‌شد که بعضی‌هاشان واقعا بامزه بودند و باعث تشویق مجدد حضار می‌شد! از جمله این‌که همان اول بسم‌الله یک ضد حال به کتاب مقدس زد!

اما شاید زیباترین بخش آن‌جایی بود که در مورد زندگی حرف می‌زد و به سوالی که در ذهن داشتم پاسخ داد (سوالی که دوستی از من خواسته بود که اگر توانستم آن را مطرح کنم).
استیفن گفت که تا سال اول دکترا چندان درس نخوانده بود. و زمانی که تشخیص داده شد که بیمار است و احتمالا آن‌قدر زنده نیست که حتی دکترایش را بگیرد ناگهان به خودش می‌آید و می‌بیند که چقدر زندگی زیباست و این زیبایی ارزش جنگیدن را دارد و از سال دوم اوضاع تحقیقات هم به طور چشمگیری بهتر می‌شود.

در پایان سخنرانیش هم اشاره کرد که چیزی زیباتر از آن لحظه‌ای نیست که انسان با خودش می‌گوید اورکا! (یافتم- داستان ارشمیدس)... هیچ چیز زیباتر از آن نیست که ببینی قدم به جایی گذاشتی که هیچ‌کس پیش از تو آن‌جا نبوده است. و چیزی را می‌دانی که در این لحظه فقط تو هستی که از آن آگاهی....

خوشحالم که آن‌جا بودم.
پ.ن ۱: تصویر را در پایان سخنرانی هاوکینگ گرفتیم. کنارش کراووس ایستاده است.
پ.م ۲: خبر: تصویر ارکستر سمفونی از این لینک برداشته شده است.

Tuesday, April 12, 2011

سعدی به سعی استاد

از دشمنان برند شکایت به دوستان
چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم
 یا ها ها ها هاهــــــــا هی ها ها ها ای دو هوست
سعدی به روایت شجریان

تاریخ‌الشعرا ۲

خدا را ای رقیب امشب زمانی...زمانی دیده بر هم نه، بر هم نه... که من با لعل خاموشش نهانی... نهانی صد سخن دارم ..دارم 
(حافظ- شنگول- پس از هم‌خوابگی با همسر پیر فرزانه)

تاریخ‌الشعرا ۱

الا ای پیر فرزانه، مکن منعم ز میخانه\ که من در ترک پیمانه، دلی پیمان‌شکن دارم
(حافظ - جلسه‌ی الکاهولیک انانیموس)

Monday, April 11, 2011

Rodent and power outage.

Today almost the whole Tempe campus was encountered a power outage that might last for couple of hours and this mess was all caused by small rodents that have damaged the tempe's electrical substation! Tempe Campus has more than 45000 students.
Here is the picture of the trouble-maker!

Thursday, April 7, 2011

سید مهدی موسوی


سبزه ها را گره زدم به غمت
غمِ ازصبربیشترشده ام 
سال ِ تحویل ِ زندگیت به هیچ 
سیزدههای دربه درشده ام

سفره ای از سكوت می چینم 
خسته از انتظار و دوری ها 
سال هایی كه ٓاتشم زده اند 
وسط چارشنبه سوری ها

بّچه بودم... و غیر عیدی و عشق
بّچه ها از جهان چه داشته اند؟! 
در ِ گوشم فرشته ها گفتند 
لای قرٓان «تو» را گذاشته اند!

خواستی مثل ابرها باشی
خواستم مثل رود برگردی
سیزده روز تا تو برگشتم
سیزده روز گریه ام كردی

ماه من بود و عشق دیوانه!
تا كه یكدفعه ٓافتاب ٓامد
ماهی قرمزی كه قلبم بود
 ُمرد وٓ ارام رویٓ ابٓ امد

پشت اشك و چراغ قرمزها
ایستادم! دوباره مرد شدم
سبزه ای توی جوی ٓاب افتاد
سبز ماندم اگرچه زرد شدم

« َوا ْن یَكاد»ی كه خواندم و خواندی
وسط قّصه‌ی درازیها!!
باختم مثل بّچه ای مغرور
توی جّدیترینِ بازیها!

سبزه ها را گره زدم ا ّما
با كدام ٓارزو؟ كدام دلیل؟
مثل من ذ ّره ذ ّره می میرند
همه ی سال های بی تحویل!

Tuesday, April 5, 2011

On God!

There might be a god that had created us, but the god we know is the one we have created!

Tuesday, March 29, 2011

1386

ترک آینه از ناله‌ی بی‌گاه من است
گریه بید از این نغمه‌ی جانکاه من است
جای اشک است که من بین شما می‌خندم
حیله‌اش ایده‌ی آن نیمه‌ی روباه من است
یاری از دوست چه خواهم چو قلم نزد من است
قلمم، هر قدمم هم دل و همراه من است...
۱۹ اسفند ۲ بامداد
-----------------
این جوان در کف خود سرخی ـ سیبی دارد
ثابت جاذبه در عشق، ضریبی دارد
مدتی هست که در روی تو دقت کردم
ماه با آه چه پیوند غریبی دارد!
گفته از من نه و انگار بزرگان گفتند
زندگی هر ورقش، شیب و نشیبی دارد
"شخص" آزادترین برده‌ی تاریخ تویی
این جهان شاعر جذاب و عجیبی دارد!
۱۹ اسفند ۲:۱۵ بامداد

اسفند ۸۶

شب است و در دل من صحبت بهاران است

شب است و جوشش شعرم برای یاران است
شب است و زمزمه‌های غریبه می‌شنوم
گمان کنم که ندایش نوید باران است
مشو مشو تو دل من دوباره از دستم
که یار باز به دشت سفر خرامان است
برو برو تو نگارم نمان دگر پیشم
جزای ماندن با عشق، سنگساران است
شنید "شخص" ز هر سو ندای پر مهرت
گمان کنم که غمت همچو کوهساران است...
۱۸ اسفند ۱۲ شب...
-----
بیا بیا تو مرا با خودت ببر سویی
اگر ز مهر و وفا برده‌ای کمی بویی
بیا ببوس لبم را، تو ای بهار امید
که تیر خورده‌ام از یک کمان ـ ابرویی
نشین تو یک سحری رو‌ به روی آیینه
تمام مشکل من بین، به سحر و جادویی
نشین به قایق مهر و بیا به سوی دلم
به سیل اشک خروشان بزن تو پارویی
چه بد چو مرد بیافتد چنین به بستر مرگ
تمام، زنده بماند، که بیندت رویی
گمان کنم که بیایی کنار بالینم
به اخم و طعنه و با بانگ خویشتن گویی
بیامدم به کنارت عزیز ناله مکن
نه از برای ملامت که بهر دلجویی...
۱۸ اسفند ماه ۱۲:۳۰
----------------------
چه خوش است مهربانا که تو را عزیز دارم
دل سرخ زیر پایت، مژه ژاله‌ریز دارم
به چه کوشی ای طبیبم که مرا دوا نمایی
منگر به درد و بنگر که چه سان مریض‌دارم...
۱۸ اسفند ۱ بامداد!

تیر ماه ۸۷

ه چشمانم یکی اشک و یکی خون
که داند درد من را غیر مجنون؟
که چون من آتشی در سینه دارد؟
چه کس باشد چو من غمگین و محزون؟

ز بس اشکم شده از دیده جاری
ز بس خواندم ز عشقش چون قناری
توان دیدن و خواندن ندارم
امان از درد هجر و بی‌قراری

شبان تا صبحدم از غصه بیدار
به هنگام سحر افسرده بیمار
سرودی آید از حس بر زبانم
زنم فریاد بس کن دیگر آزار

سکوتی بعد از آن حاکم به جانم
رود تیغی به مغز استخوانم
روم از هوش و دانی روز و حالم
بود نام تو بی‌شک بر زبانم

به یک شب آمدی ناگه کنارم
تو پرسیدی چه اندر سینه دارم
تو کردی مهربان، اصرار و اصرار
بیافزودی کمی هم بر فشارم

شکستی عاقبت انکار من را
بدیدی بخشی از افکار من را
تو را دانم که دردی آمدت پیش
بتر کردی گمانم کار من را

ببخشایم گر آزارت نمودم
ببخشایم که بر رنجت فزودم
ببخشایم که حالی زار دارم
ببخشایم، که راهی نو گشودم...

------------
او را چو بر شب و روزم نظاره نیست
گویی که در شب بی‌مه، ستاره نیست
از غصه آن چنان دل من تنگ می‌شود
کان را امید به بهبود و چاره نیست
ای دوست دیده‌ای تو کسی را به گاه مرگ؟
او را که احتمال حیات دوباره نیست؟!
بینی که ناشکیب، بس افسوس می‌خورد
در وصف حال او، تو بگو یک گزاره نیست
دیدم یکی به چشم در زمان دور
گفتا که عشق، صحبت عقل و شماره نیست!
در زیر لب مدام زمزمه می‌کرد و می‌سرود
"در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست"!
-----------------
چه حسن بودن با مردم فرو‌مایه
گشودن پر و بال و فکندن سایه
چه لطف دادن درس محبت و انصاف
به بچه مدرسه‌ای‌ها، به ما، به همسایه
که داد پاسخ مهرت به جور و ظلم و جفا
به جز کسی که بود پست و رذل و بی‌مایه
شکست پشت من از آن‌چه دیدم و خواندم
نداند آن‌که دنی بود، قدر سرمایه
غزل نه بهر سخن گفتن از پستی‌ است
چگونه شکوه کنم از بدی به آرایه ...

Fresh Start!

Atoms with consciousness...
Matter with curiosity.

Stands at the sea...
Wonders at wondering...
I... a universe of atoms...
an atom in the universe.

-Richard Feynman