خدایش بیامرزاد

این نوشته را در حالی می‌نویسم که گلویم را بغض بسته و حالت خفه‌شدن دارم و در دلم دعا می‌کنم که آن‌چه خوانده‌ام سراسر دروغ باشد... پدری را به کشتن دهند و دخترش را در مراسم تدفینش آن‌قدر بزنند که بمیرد... چه بر سرمان آمده‌ است که نمی‌میریم از خواندن چنین چیزی.... نفسم تنگ شده... چشمم خیس... آسمان حق است گر خون ببارد بر زمین....

The brothers Karamazov

As a general rule, people, even the wicked, are much more naïve and simple–hearted than we suppose. And we ourselves are, too.

The Brothers Karamazov


Fyodor Mikhaylovich Dostoyevsky
1821-1881


BTW, You can buy this 1000+ pages book for less than 8$ in Amazon! And Yes I mean in paper!

Helloooo!

When are we going to grow up?
You tell me your grade/ secret/ story ... and I'll tell you mine!
Come on guys! It's not like we are in kindergarten anymore!
You show me your winniee and [pause] I'll show you my pee pee!
Grow up please [exasperating sigh]

Critical Thinking 2

We bring lots of personal baggages to every decision we make- experiences, dreams, values, training and cultural habits.

Asking the right questions by Neil Browne and Stuart Keeley 

John Stuart:

He who knows only his side of the case knows little of that. His reasons may have been good, and non one may have been able to refute them. But if he is equally unable to refute the reasons on the opposite side he has no ground for preferring either opinion.

Asking the Right Questions: A Guide to Critical Thinking, 9th Edition

من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب...مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم

بانو سلام...من خوبم!

سوال با غربت چطوری شما مرا به فکر فرو برد!

به این اندیشیدم که کجای جهان برای من دیار آشنا بوده... این‌جا را که به وضوح می‌دانیم دیار غربت است اما یادم نمی‌آید دقیقا کی وطن برایم خانه‌ی امن بوده و مقام ....

وقتی حتی چاردیواری خانه هم، که سال‌های سال کنج آرامشم بود، به واسطه‌ی نزدیکی به غوغای نیروهای ضربت و موتورهای پر سر و صدایشان دیگر گوشه‌ی دنج و خلوت همیشگی نبود.

وقتی در حریم امن و پاک خانه هم مدام در اضطراب هول حمله‌ی ناپاکان بود، که شبی، نیمه‌شبی بریزند و ببرند و بشکنند بدان سان که تاتار بر میراث فرهنگ ایرانی...

وقتی در همان خلوت زیبای دوران خوش کودکی و نوجوانی ، که دریا دریا رویا در سر می‌پروراندم، ناگاه مشغول مویه برای فلان رفیق در بند شدم.

وقتی شب‌ها تا صبح بیدار می‌ماندم، چون شنیده بودم که حافظان امنیت شب‌ها برای بردن افراد می‌آیند و من برادری داشتم که در روزنامه‌ای که مغضوب شد کار می‌کرد...

نمی‌دانم اما گمان نمی‌کنم که آن‌جا دیار حبیب بوده باشد... غربتش همان بس که جاهلان چماق بر سر مادر ساده‌ی دور از سیاست من کشیدند... جاهلان که نه ... حافظان مرزها و اصل‌ها (جرم مادر خرید نان بود فردای روز تعطیل).

بانو، دیار آشنا همان آغوش مادر بود و بس... و آن‌هنگام که گزیدم که زنده به دنیا بیایم، پذیرفتم که غریب باشم...

شاید زمانی آغوشی آشنا یافتم، امن که به سردی خاک نباشد... شاید.

Undie Run

Bare because, we care!

Today, nearly 10000 ASU students stripped their cloths off to their underwear and donate them. This was a way to give back to community! This is an annual ritual here at ASU and it is known to be the most popular philanthropic event of the Tempe Campus.

You look wonderful tonight.

And then she'll ask me
Do I look all-right?
And I'll say: You look wonderful tonight...

Well, this is "the (romantic/English) song" of my life. Each and every note of the electric guitar (specially in the overture of the song) trembles my soul beyond description. 

There are many versions of this song and many great and respectable artists have covered this song but for me the Clapton's version is the ultimate one. It's nearly the perfection. I am referring specially to the one that accents the electric guitar. For the record, I am not the fan of electric guitar at all. 

In my dream wedding I will be dancing with "Banoo" (the one!) while Eric Clapton is singing I feel wonderful tonight. And indeed I reckon I'd feel wonderful that night.

*The video is the version which Clapton and Dire Straight preformed at Wembley Stadium in a concert called Freedom fest (I'm not sure though!).