یک روزانه‌ی نه‌چندان جالب

ساعت یک و خرده‌ای است... باید ده دقیقه‌ی دیگر بروم سر کلاس. و بعدش هم بروم سر آزمایشگاه با دانش‌آموزانم وداع کنم! و این می‌شود به عبارتی ساعت ۵ بعد از ظهر!

دارم علیرضا قربانی گوش می‌دهم... شب منم تو ماه من بر آسمان بی‌من مرو!

سلام بانو!